Paradijs op 11 september
Door: Bart
Blijf op de hoogte en volg Bart
11 September 2010 | Thailand, Bangkok
trein, tuktuk, minivan, speedboot, lopen en achterop de brommer. Bila beach, Ko Lipe
Om 0300 lig ik lekker in mijn bovenbed in de trein, wanneer ik me realiseer dat het 11 september is. Zal er op dit moment een aanslag plaatsvinden ergens in het Westen?
18 uur later zijn we aangekomen in een paradijsje. Hutten gemaakt van Bamboo, douchen in de openlucht. Uitzicht op de blauwe zee. Het 'resort' bestaat uit 5 bungaloowtjes en wij zijn de enige gasten, we worden verwend door onze gastheer en -vrouw.
Velen hebben ons onderweg verteld dat we niet het eiland op zouden kunnen komen omdat er geen boot ging of omdat we de boot niet op tijd zouden halen.
Daar hadden ze overigens goede oplossingen voor: een goed hotel in Hat Yai (bekend om de shopping malls en de hoeren, echt, je wilt daar nog niet dood gevonden worden) of een taxi voor 30 euro (een Godsvermogen).
Daarnaast: we konden ook door met de trein naar Langkawi. Een Malysie's eiland, met vele resorts etc. Dat was 'beter'; efficienter geweest, we zouden al in Malaysie gekomen zijn, met veel minder gedoe.
En toch, ondanks dat allemaal hebben we ervoor gekozen om door te zetten (zo erg dat de mini van chauffeur ons zeer boos met piepende banden op de pier van Pakbare afzette).
Door vasthoudendheid, risico nemen en vriendelijk doorzetten hadden we ons doel bereikt: een koud biertje op een afgelegen strandje op een bounty eiland.
Om 0300 lig ik lekker in mijn bovenbed in de trein, wanneer ik me realiseer dat het 11 september is. Zal er op dit moment een aanslag plaatsvinden ergens in het Westen?
18 uur later zijn we aangekomen in een paradijsje. Hutten gemaakt van Bamboo, douchen in de openlucht. Uitzicht op de blauwe zee. Het 'resort' bestaat uit 5 bungaloowtjes en wij zijn de enige gasten, we worden verwend door onze gastheer en -vrouw.
Velen hebben ons onderweg verteld dat we niet het eiland op zouden kunnen komen omdat er geen boot ging of omdat we de boot niet op tijd zouden halen.
Daar hadden ze overigens goede oplossingen voor: een goed hotel in Hat Yai (bekend om de shopping malls en de hoeren, echt, je wilt daar nog niet dood gevonden worden) of een taxi voor 30 euro (een Godsvermogen).
Daarnaast: we konden ook door met de trein naar Langkawi. Een Malysie's eiland, met vele resorts etc. Dat was 'beter'; efficienter geweest, we zouden al in Malaysie gekomen zijn, met veel minder gedoe.
En toch, ondanks dat allemaal hebben we ervoor gekozen om door te zetten (zo erg dat de mini van chauffeur ons zeer boos met piepende banden op de pier van Pakbare afzette).
Door vasthoudendheid, risico nemen en vriendelijk doorzetten hadden we ons doel bereikt: een koud biertje op een afgelegen strandje op een bounty eiland.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
