Fietsen

Na anderhalve dag chillen is het weer tijd voor actie!
In de ochtend huren we fietsen. Wellicht dat het ons lukt om naar de hotsprings te geraken. Best een uitdaging, het is ongeveer 100 km heen en weer.

Maar goed, we zijn jong en hebben er zin an.

Na een paar kilometer merk ik dat het me zwaar af gaat. Ben ik toch nog moe van alle avonturen van de afgelopen weken? Of erger: wordt ik toch ouder? Vriendinlief fietst monter door, schijnbaar moeiteloos, ik ga er hijgend achteraan, begin zelfs te twijfelen of ik het wel ga halen naar de hotsprings. Is dit de voorbode van onze relatie, met vijf jaar leeftijdsverschil?
Het is erg vreemd, ik doe mijn best, maar het is gewoon te zwaar....

Marijne geeft me aanwijzingen hoe ik moet schakelen. Ik heb zelf geracefietst en ben eigenwijs, maar ik heb geleerd toch (ondanks mijn trots) naar haar te luisteren. Het helpt niets, ik ben kennelijk niet fit of ik wordt oud (of een combinatie van beiden...)

Onderweg kom ik (marijne fietst voorop) een kerk tegen. Ik stop voor een foto en zie twee blauwe deuren. Nieuwsgierig geworden loop ik op de kerk af en doe een deur open. Ik sta aan de andere kant van de muur, zo ook bij de andere blauwe deur, er is helemaal geen kerk, alleen een muur met twee blauwe deuren. Weird zeg, het lijkt net een toneel rekwisiet. Van de andere kant ook wel weer mooi, je kan altijd het huis van God binnen, just open the door. Er is geen instituut voor nodig.

Lekker foto's maken en uitrusten....

En dan ineens, ik fiets weer naast Marijne, verleg ik mijn aandacht van mijzelf naar de fiets... Misschien ligt het aan de fiets! We wisselen van fiets en gelukkig is het voor Marijne nu zwaar. Ik ben nog steeds een Jonge God. We besluiten door te gaan en nu om en om de zware fiets te nemen.
Waarom geeft die verhuurder deze fiets mee? Wat wil hij ermee bereiken? En waarom check ik dat dan niet goed? Zo gaat het ook wel, we fietsen door een prachtig gebied met waterbuffels en mooie natuur. Bizar dat we hier gewoon fietsen.

Na een paar uur zwoegen, toch maar even kijken wat er dan met de fiets aan de hand is.

De rem zit erop.

We hebben ongeveer 35 km gefietst met de rem erop.

Met behulp van lokaal gereedschap maak ik m los. Het blijkt dat als je de achterrem in knijpt, de rem blijft zitten op de velg. De verhuurder wist dit waarschijnlijk niet.
Zonder de achterrem te gebruiken kunnen we lekker samen in een goed tempo fietsen.

We kunnen nog naar de hotsprings, maar dan wordt het wel erg laat en we hebben geen licht en rijden op de openbare weg met veel verkeer. Heel wijs (we staan verbaasd van onszelf, meestal pushen we het door) besluiten we om te keren. We komen alsnog pas om 2000 aan, en gaan lekker eten.