Op zoek naar een slaapplek in de theeplantages

Na twee dagen relaxen op de boot, tas weer inpakken en op pad!

De ochtendbus gepakt richting Manur, in twee etappes. Ik had begrepen dat we eerst 20 minuten in de ene bus zaten, dan overstappen en dan 30 minuten in de andere.
Halverwege de eerste busreis bleken de tijden te slaan op de interval van vertrek....
De tweede busreis bleek 4,5 uur te duren. Onderweg dus maar wat koekjes kopen....

Hongerig komen we aan in Manur. Erg populaire plek (waarschijnlijk vanwege de theeplantages); duur en vele hotels waren vol. We hadden een droomplaatje in ons hoofd van cottages op een heuvel. Rond 22:00 beseften we dat dat niet ging lukken, dus uiteindelijk een hotelletje op de heuvel. Te duur voor wat het waard was, maar we hadden een slaapplek. Snachts de ' speech' van Ghadaffi gezien, en kennisgenomen van de aardbeving in Christchurch.

Volgende ochtend, na een prachtige wandeling, weg uit het hotel. Er stond een taxi voor, met mensen die een kamer kwamen bekijken. De chauffeur vroeg ons waar we heen wilden. Naar het stadje, toevallig, hij ging er ook heen, met zijn gasten en we konden wel meerijden met hem, voor niets.
Verbaasd over deze gang van zaken, hebben we het toch maar eerst gevraagd aan zijn gasten. Het kon,dus wij op weg naar het stadje. Gezamenlijk op zoek gegaan naar een geschikte slaapplek (wij belandden in een lekkere cottage in de bergen...) en samen gegeten.

Ook besloten om met zn vieren door te reizen naar het nationale park, op 5 uur rijden. De duitsers hebben de chauffeur (hele aardige jongen) gehuurd voor 4 dagen.