Gevoel boven geld

Sepilok – Semporna

Lift in open bak, lift, bus, lift.

Na drie dagen chillen in Sepilok en een zeer relaxed ontbijt en een reis van 8 uur komen we uiteindelijk (te laat) aan in Semporna.

De laatste persoon die ons een lift heeft gegeven lijkt adhd te hebben en niet heel erg bij de tijd te zijn (hij vroeg ons of Bush nog de amerikaanse president is...). Hij leek ook teleurgesteld te zijn over dat we hem balonnen gaven voor zijn kinderen ipv geld...

Maar goed, aangekomen in Semporna! Het ligt in de planning gelijk door te gaan naar het eiland PomPom. Omdat we te laat zijn, gaan we op zoek naar een zeer eenvoudig hostel, morgen om 700 gaan we met de boot naar het eiland.

Het lukt niet heel erg, maar dan is daar ineens een kans. Een westerse man spreekt Marijne aan en uiteindelijk kunnen we zijn kamer overnemen voor 1 nacht. Een koopje dus ondergetekende neemt het aanbod gretig aan.

Op weg naar het hotel begint het een klein beetje te kriebelen. Vriendinlief zit het eigenlijk niet zo heel erg zitten, en hoe komen we met onze backpacks langs de receptie?

Laatstgenoemde lukt vrij eenvoudig. Maar de kriebel blijft en wordt groter. Waarom kunnen wij zijn kamer overnemen? Waar slaapt hij dan (zijn toiletspullen en wat kleren liggen nog in de kamer)? En dan wordt het erger: hij zal toch niet nog een sleutel hebben, wat als er drugs blijkt te liggen? En hij keek al een beetje vreemd uit zijn ogen...

Na het douchen naar de supermarkt. Terwijl we zoeken naar onze trouwe vrienden (de pindakaas en
de chokopasta) zoeken wordt ik in mijn billen geknepen. Niet door vriendinlief deze keer, maar door onze verhuurder... We zien onze kans schoon en vragen hem waar hij dan gaat slapen en of hij inderdaad een dive master is. Zijn antwoorden zijn erg vaag. Na het afrekenen vertelt Marijne me dat hij alleen een sinaasappel en een citroen heeft gekocht. Thats it, de druppel dus...

We lopen terug naar het hotel en melden ons nu bij de receptie. We nemen een kamer (ironisch genoeg hebben ze alleen nog maar een van de duurdere kamers, met vier bedden) en halen onze tassen op uit onze andere kamer.

Met een gerust hart gaan we een biertje drinken en eten. Blij dat we vannacht lekker kunnen slapen en dat we (uiteindelijk) ons gevoel laten prevaleren boven het geld.