Sepilok en (kopierende) chinezen

Pijn! Spierpijn! In alle vier de bovenbenen en kuiten....
We kunnen nog wel lopen, maar zijn blij dat we per bus naar Sepilok gaan, lekker zitten terwijl we het eiland doorkruisen van west naar oost.

Nog een beetje moe, maar we gaan lekker relaxen in Sepilok. Er is daar een Oerang Oetang centrum, die hebben we al gezien, dus we hoeven niets. Hierna gaan we naar de Sipadans om te duiken, en we hebben een breakje nodig tussen heel hoog en heel diep.

De bus dropt ons op de hoofdweg. Er lijkt niets in de buurt te zijn... Een paar jongens stoppen voor onze neus en willen ons graag een gesponserde lift geven. We worden toevallig afgezet bij een heel leuke guesthouse, met internet en na later blijkt een zwembad waar we gebruik van mogen maken. Lekker relaxen!

In het guesthouse lees ik voor de tweede keer een Time met een groot verhaal over de chinezen; hoe moet de VS omgaan met zijn afnemende macht en met de toenemende macht van China? Voorgesteld wordt door middel van co-creatie een nieuwe machtsconsellatie te laten ontstaan, ipv de chinezen te dwingen in het huidige systeem of de chinezen een nieuw systeem te laten ontwikkelen waarin wij mee moeten.

Een andere tip aan Obama was om zijn dochters een mandarin (chineze taal) teachter te geven....

We komen een duitse jongen tegen die een half jaar stage heeft gelopen in de windenergie sector in China. Windenergie komt daar nu op, het groeit enorm maar is nog steeds kleiner dan 0,5% van de totale energieverbruik. Hij vertelt ons dat de chinese econonmie weliswaar steeds verder groeit, maar dat er ergens een halt zal zijn. De chinezen schijnen vooral goed te zijn in kopieren en helemaal (nog) niet innoveren; ze zijn gewend om orders uit te voeren en dat heel efficient te doen, minder om zelf na te denken, laat staan out-of-the box.