Stilte

Bila Beach, Koh Lipe

De eigenaren van het resort zijn met hun eigen dingen bezig wanneer ik s'morgens even ga zwemmen. Daarna gaan Marijne en ik aan een tafeltje zitten lezen. Na ongeveer een uur worden we opgemerkt en gaat de muziek aan.

Alweer de muziek.

Hetzelfde gebeurde op het witte poederzand strand aan de andere kant van het eiland. We komen bij een leuk tentje dat dicht lijkt te zijn, maar het blijkt dat we er toch een cola kunnen bestellen. De mensen leggen kussens voor ons neer, we kunnen lekker gaan zitten. En binnen no time wordt de muziek aangezet.

Waarom???

Zijn ze bang dat wij niet tegen stilte kunnen? Tegen de geluiden van de natuur? Dat wij ons gaan vervelen, dat wij altijd iets om handen moeten hebben om onze mind mee te vullen/ vervuilen (in veel gevallen)? Het benauwd me een beetje als ik nooit van de stilte mag genieten, maar iedereen mij continue (zoals in alle winkels in Amsterdam) mij denkt te moeten behagen met vocale rotzooi.

Overigens heb ik mij, na enkele mentale hobbels en een lichte push van vriendin, er toe gezet te vragen of de muziek uit kon. Dat was no-problem. ….. het geluid van de ruisende palmen en de golven kwam weer terug en ik voelde me op slag rustiger worden.
Ik besefte me dat ook zij misschien liever zonder muziek wilden werken, en dat wij, als ik niets had gezegd alle vier hadden geërgerd aan de muziek.

Overigens geloof ik dat heel veel mensen niet beseffen hoe onrustig ze worden van continue muziek/ geluiden om zich heen. Wanneer zit jij in stilte?
(Tip: doe de autoradio eens uit tijdens een ritje)