Op weg naar de oerang oetangs

Bus Medan - Bukit Lawang

We willen de lokale bus, maar die vlieger gaat niet op, we worden gedirigeerd naar een mini busje. Het busje hangt letterlijk met plakband aan elkaar, maar we kunnen languit zitten. De rit staat begroot op ongeveer 5 uur, dus wel fijn om goed te kunnen zitten.

Na 10 minuten blijkt dat we toch niet het hele busje hebben afgehuurd voor de 4 euro.... Gaandeweg de rit komen er mensen bij en gaan er mensen uit. Op gegeven moment zitten we met 14 mensen in de auto. Erg krap, maar gezellig, we zijn lekker aan het reizen, op weg naar de oerang oetangs in Bukit Lawang.....

In het busje worden we aangesproken door een man. Uiteindelijk lopen we met hem vanaf het busstation naar het dorpje. Onderweg gaat zijn slipper stuk, dit is het moment waarop ik al een tijdje gewacht heb. In Medan heb ik mooie goeie slippers gekocht en ik heb van Marijne geleeerd om in plaats van dingen weg te gooien ze weg te geven (ja ja...) .

Dus nu kon ik mijn oude slippers, mijn in Lissabon gekochte Puma slippers aan hem kwijt. De overdracht is zo geschied, en ik ben verbaasd over zijn korte dankjewel. Hij hoeft echt niet op zijn knieeen, maar ja, ik was wel gehecht aan mijn oude slippers....

We hebben een lijstje met mogelijke slaapplekken opgesteld vanuit de Lonely planet en tips van Nicki.

Alles bekeken,maar toch niet tevreden. Dus, ondanks dat we moe zijn en graag er willen zijn, gaan we (voornamelijk Marijne) door. Ze loopt de rivier door, beklimt een berg en na een kwartier komt ze terug. We hebben het weer gevonden, met een beetje geluk en vooral doorzettingsvermogen, altijd op zoek naar het beste voor ons op dat moment. Een mooi (eenvoudig) huisje aan de rand het oerwoud, op de top van de heuvel. De eerste avond komen de apen ons bekijken.