Brommer (ver)huur

On the rocks - Bukit Lawang

Marijne loopt nog even het dorp in. We laten ons verwennen door het lekkere eten, de rust, het mooie uitzicht.

Ik vraag aan onze gastvriendelijke gastheer Apin, of we een brommer kunnen huren. Dat kan in het dorpje en uiteraard kan het ook bij hem. Ik vind de prijs (relatief) hoog. Hij legt uit dat de dorpelingen weinig brommers verhuren, omdat die er onvoorzichtig mee omgaan (eigenlijk niet brommer kunnen rijden, gelijk sommige toeristen in Amsterdam, die niet zozeer moeite hebben met de feitelijke geen-regels-voor-fietsers, maar in eerste instantie met uberhaupt fietsen)

En dan maak ik een foutje (dacht ik): ik zeg hem dat hij dan brommers moet gaan verhuren, volgens mij is daar wel markt voor.
Daarop legt hij uit dat hij werkt om zichzelf en zijn familie te voeden en niet om brommers te kopen.....

auw, foutje van mij... En toch, ondernemerschap gaat toch ook om risico nemen? Bij ondernemerschap ontstaat toch (per definitie?)in eerste instantie krapte bij de ondernemer?