De dag vliegt voorbij
Door: Bart
Blijf op de hoogte en volg Bart
11 November 2010 | Hong Kong, Hong Kong
Dagje vliegen!
530 opgestaan, 800 eerste vlucht naar KK. Op het vliegveld een middag doorgebracht met slapen en lezen. Smiddags komen we daar de man tegen die ons een lift heeft gegeven van Brunei naar KK. Dus weer even gezellig bijgepraat.
En, iemand die we hebben leren kennen in Mabul, de wereld is heel klein....
In de namiddag vliegen we van KK naar HongKong, een nieuwe route van Air Asia.
We landden op het nieuwe vliegveld, een van de vele stukken zee door de HongKongers is gepakt van de zee (HongKong is nog steeds aan het groeien).
Hypermodern en erg groot (het oude Tak kek, was ongelovelijk dicht in de stad, zonder dat er ooit een ongeluk is geweest, omdat ze zo erg moesten opletten).
Wiehoe, eindelijk weer in een wereldstad, én mijn oude vriend weer zien!
We komen savonds rond 2100 aan bij Ente en Jason. We eten gezellig met zn vieren en bespreken de wereldpolitiek in het licht van het opkomende Azie, neergaand amerika en het stilstaan van Europa met nadruk op het wildersgedoe in Nederland. Jason, de (Amerikaanse) vriend van Ente, werkt bij een Amerikaans bedrijf en reist veel binnen Azie en tussen Azie en Amerika. Hij beaamt dat de chinezen wel erg groeien, maar vooral heel goed zijn in het opvolgen van orders, ipv het zelf uitdenken. Maar, dat gaat wellicht veranderen de komende periode...
Moe en voldaan stappen we in ons bedje.
530 opgestaan, 800 eerste vlucht naar KK. Op het vliegveld een middag doorgebracht met slapen en lezen. Smiddags komen we daar de man tegen die ons een lift heeft gegeven van Brunei naar KK. Dus weer even gezellig bijgepraat.
En, iemand die we hebben leren kennen in Mabul, de wereld is heel klein....
In de namiddag vliegen we van KK naar HongKong, een nieuwe route van Air Asia.
We landden op het nieuwe vliegveld, een van de vele stukken zee door de HongKongers is gepakt van de zee (HongKong is nog steeds aan het groeien).
Hypermodern en erg groot (het oude Tak kek, was ongelovelijk dicht in de stad, zonder dat er ooit een ongeluk is geweest, omdat ze zo erg moesten opletten).
Wiehoe, eindelijk weer in een wereldstad, én mijn oude vriend weer zien!
We komen savonds rond 2100 aan bij Ente en Jason. We eten gezellig met zn vieren en bespreken de wereldpolitiek in het licht van het opkomende Azie, neergaand amerika en het stilstaan van Europa met nadruk op het wildersgedoe in Nederland. Jason, de (Amerikaanse) vriend van Ente, werkt bij een Amerikaans bedrijf en reist veel binnen Azie en tussen Azie en Amerika. Hij beaamt dat de chinezen wel erg groeien, maar vooral heel goed zijn in het opvolgen van orders, ipv het zelf uitdenken. Maar, dat gaat wellicht veranderen de komende periode...
Moe en voldaan stappen we in ons bedje.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
