Windsurfen in Sanur en duiken in Pemuteran

Van Ubud naar Sanur, waar zeer waarschijnlijk gewindsurft kan worden. Golfsurfen is populair in Indonesie, windsurfen kennen ze (nog) niet echt.

We willen graag met openbaar vervoer, dat kost meer moeite, aangezien er vele mensen 'transport' aanbieden; je wordt dan met een auto gebracht naar waar je maar wilt.
Naast deze toeristische wereld met zn eigen winkels, vervoersmiddelen, spullen (waaronder souvenirs) slaapplekken en (eet)cafés bestaat er ook een wereld van de indonesier. Zij vervoeren zich in Bemo's; openbaar vervoer busjes (letterlijk met plakband aan elkaar soms) waar je kan instappen en uitstappen waar je wilt. Na het ritje betaal je de chauffeur een klein bedrag. Dit gebeurd dus zonder tickets van tevoren te kopen, voor ons is het heel vaak onduidelijk welke busjes waar naar toe gaan...
Na een eerste bemo worden we, kennelijk bij een zone grens afgezet. Hier kunnen we overstappen, op het enige busje wat er staat. De chauffeur is erg blij met het bedrag dat we met ons afspreken en zo komen we aan in Sanur, na een uur of 5 authentiek reizen.

We zien weer eerst het hele dorpje met onze rugzak op, opzoek naar een goed en goedkope slaapplek. Uiteindelijk weer gevonden, nu op zoek naar het windsurfen. Via het strand lopen we weer het dorp door en daar is het: een windsurf plek.
Marijne springt met vol enthousiasme op de plank en vliegt weg. Ze geniet enorm, ik chill op het strand. Savonds bitterballen en frietjes gegeten bij een half nederlandse tent.

In de stromende regen naar huis gelopen, nadat we helemaal doorweekt waren (de beroemde regen scene uit Turks Fruit nagedaan), toch maar weer een bemo genomen (beetje verdwaald).
Sanur is het kleine zusje van Ubud; ons wordt ook steeds gevraagd of we “transport Ubud” willen...

De volgende ochtend besluiten we weg te gaan, gewoon maar weg van hier. Misschien alvast naar Java. Onderweg met een bemo besluiten we, net de Lonely gelezen, om door te gaan naar Noord Bali, het schijnt daar mooi te zijn.

Weer in de stromende regen (regenseizoen) stappen we in de tweede bemo die ons naar Pemuteran brengt. Savonds komen we aan, en pakken het eerste de beste hotelletje. Pemuteran is vooral gericht op duiken, nog erg in ontwikkeling en dus lekker rustig. Niet zo idyllisch als we ons voorgesteld hadden, maar wel relaxed. Bovendien is Noord Bali mooier dan zuid; en veel, heel veel minder toeristisch. De volgende dag blijkt het duiken van Marijne niet door te gaan en dus gaan we met zn tweeen op de brommer door de bergen.
Erg mooi, en vergeten dat het smiddags regent...

Door een gek toeval komen we in een veel beter hostel terecht met prachtige kamers en lekkere plek om te eten.