Cultuurshock op Bali

Bij Ubud dachten wij aan twee straten, met hier en daar een Yoga tentje en meditatielessen (het schijnt voor te komen in Bidden,eten en beminnen)

Aangekomen in Ubud blijken er ruwweg inderdaad twee straten te zijn, alleen die zijn erg lang en vol met moderne winkels. Daartussen lopen blanken zich vol te eten en spullen te kopen. De enige indonesiche mensen die we zien staan in de bediening of vragen ons of een taxi willen.

Bijzonder.

Voor ons is dit een bezienswaardigheid, we zien een mogelijk resultaat van de ontwikkeling, waarvan we in andere dorpjes een begin hebben gezien. Dit is waarschijnlijk waar de kleine ondernemers en bewoners van de dorpjes die we hebben gezien, op hopen. En toegegeven, het lijkt ook geruststellend, hier hebben we weer eten wat we kennen (oa mexicaans), kleren van 'goede kwaliteit' (Ralph Lauren) en spreken de mensen Engels, zelfs het geloof (boeddistisch) is geruststellender dan op Lombok en Sumatra (moslim). Maar ja, het lijkt niet erg op indonesie.... (hoewel dit natuurlijk ook gewoon een onderdeel is geworden van de cultuur).

Gelukkig hebben we een heerlijk hostel (of hotel eigenlijk), buiten het centrum, uitkijkend op de rijstvelden. Met een bad!!!! Wat heerlijk voor de spierpijn het relaxen! Lekker kranten in bad, beetje kletsen en relaxen en af en toe het dorpje in....
We willen weer reizen, rugzak op, het onbekende in....(maar eerst nog windsurfen???)