Van het dal naar de bergtop
Door: Bart
Blijf op de hoogte en volg Bart
05 Januari 2011 | Indonesië, Batavia
Sengigi: don't go there. Het zal aan mn bui hebben gelegen, in combinatie met een nacht niet slapen vanwege het feest bij de buren, in een smerige kamer zonder douchekop en de asociale russen bij het ontbijt, maar Sengigi had het niet.
En we werden wel op een idee gebracht door een advertentie over het beklimmen van de Gunung Rinjana. Niet naar de eigenlijke top, gesloten ivm het regenseizoen, maar naar het punt waarop je het kratermeer ziet. En ja, een kratermeer hebben we nog niet gezien.....
Dus vanuit het Sengigi dal aan de slag om het zo te regelen dat we voor een redelijke prijs de berg op kunnen....
Na de nodige onderhandelingen zijn we de volgende dag samen met Hiske naar Senaru gereden.
De dag daarop om 500 opgestaan, banana pannekoek naar binnen gewerkt en begonnen aan de hike.... Na 6 uur lopen door het regenwoud (oerwoud?) en behoorlijk klimmen, kwamen we aan op de plek waar we zouden overnachten, op 2 uur klimmen van het uitzichtpunt.
Moe!! En redelijk (we zijn er nog niet...) voldaan.
Na de lunch (verzorgd door de dragers), hadden we nog een uur of 6 over tot aan het avondeten en aansluitend slapen. Dus een beetje lezen (Uno & Yatzee vergeten!!! Balen!!) en alvast een tuckje doen. Af en toe een beetje regen en het was redelijk koud.
Volgende ochtend (0630) in dichte mist de berg op, best even pittig, maar Marijne ging als een speer naar de top! Daar aangekomen stonden we nog in de mist, best teleurstellend, dit hadden we ook kunnen zien in Amsterdam, ipv na 8 uur klimmen.
En ineens trok de mist weg, snel de camera gepakt en foto's gemaakt. Schitterend!! De mist is nog een paar keer weggetrokken waardoor we nog meer hebben gezien. Erg mooi.
Blij met het resultaat en dat we weer teruggingen, zingend de berg weer af. Helaas is een groepsgenote door enkel gegaan waardoor we ons tempo hebben aangepast tot heeeel langzaam en kwamen we toch nog erg moe beneden. Maar super gelopen weer, heerlijk!!
Bij terugkomst in het hostel de boot en vervoer naar de boot geregeld, morgen naar Bali!
En we werden wel op een idee gebracht door een advertentie over het beklimmen van de Gunung Rinjana. Niet naar de eigenlijke top, gesloten ivm het regenseizoen, maar naar het punt waarop je het kratermeer ziet. En ja, een kratermeer hebben we nog niet gezien.....
Dus vanuit het Sengigi dal aan de slag om het zo te regelen dat we voor een redelijke prijs de berg op kunnen....
Na de nodige onderhandelingen zijn we de volgende dag samen met Hiske naar Senaru gereden.
De dag daarop om 500 opgestaan, banana pannekoek naar binnen gewerkt en begonnen aan de hike.... Na 6 uur lopen door het regenwoud (oerwoud?) en behoorlijk klimmen, kwamen we aan op de plek waar we zouden overnachten, op 2 uur klimmen van het uitzichtpunt.
Moe!! En redelijk (we zijn er nog niet...) voldaan.
Na de lunch (verzorgd door de dragers), hadden we nog een uur of 6 over tot aan het avondeten en aansluitend slapen. Dus een beetje lezen (Uno & Yatzee vergeten!!! Balen!!) en alvast een tuckje doen. Af en toe een beetje regen en het was redelijk koud.
Volgende ochtend (0630) in dichte mist de berg op, best even pittig, maar Marijne ging als een speer naar de top! Daar aangekomen stonden we nog in de mist, best teleurstellend, dit hadden we ook kunnen zien in Amsterdam, ipv na 8 uur klimmen.
En ineens trok de mist weg, snel de camera gepakt en foto's gemaakt. Schitterend!! De mist is nog een paar keer weggetrokken waardoor we nog meer hebben gezien. Erg mooi.
Blij met het resultaat en dat we weer teruggingen, zingend de berg weer af. Helaas is een groepsgenote door enkel gegaan waardoor we ons tempo hebben aangepast tot heeeel langzaam en kwamen we toch nog erg moe beneden. Maar super gelopen weer, heerlijk!!
Bij terugkomst in het hostel de boot en vervoer naar de boot geregeld, morgen naar Bali!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
