Gaan we he t redden?
Door: Bart
Blijf op de hoogte en volg Bart
19 September 2010 | Singapore, Singapore
Beetlebox hostel Singapore.
Gelopen door de stad, oa little India gezien.
Singapore staat bekend om de vele verboden, die expliciet worden genoemd in oa de metro. Ik verwacht dat ik niets mag hier, dat ik om het lulligste (in mijn wereldbeeld althans) wordt opgepakt, ik heb zelfs gedroomd dat ik in de gevangenis werd gezet.
Waarom zoveel expliciete geboden? Op het metrostation staan de voetstappen daar waar je moet gaan staan om straks de metro in te gaan (overigens is de metro zonder bestuurder!, het kan dus wel), in het park, de enige wilde vrije plek in veel steden, staat met pijlen aangegeven wie waar moet fietsen of skaten.
Ik zie zeer weinig politie, het doet mij voorkomen dat iedereen zich uit courtesy houdt aan de regels. Dat de regels alleen expliciet worden weergegeven voor de nieuwkomers zoals wij.
De zebrapaden (hoe zullen zij het noemen) zijn oversteekpaden (ah, zo dus waarschijnlijk).
Het is mooi te zien dat zo vele culturen hier samen leven en werken. Terwijl ik naar de kerk fiets, hoor ik het gezang van de moskee. Ondertussen wordt in nederland heftig geduscusiierd over 5000 hoofddoekjes. We zijn een stelletje verwende trutten. We moeten nu aan de slag, de balans in de wereld is aan het veranderen en we kunnen niet achterblijven en moeten sowieso gaan delen (wie niet kan delen, kan ook niet vermenigvuldigen last ik laats ergens). We kunnen zelf groeien door met andere culturen samen te werken.
En wat doen we met deze feiten? We gaan discussieren over een paar hoofddoeken.
Lord have mercy with us...
Gelopen door de stad, oa little India gezien.
Singapore staat bekend om de vele verboden, die expliciet worden genoemd in oa de metro. Ik verwacht dat ik niets mag hier, dat ik om het lulligste (in mijn wereldbeeld althans) wordt opgepakt, ik heb zelfs gedroomd dat ik in de gevangenis werd gezet.
Waarom zoveel expliciete geboden? Op het metrostation staan de voetstappen daar waar je moet gaan staan om straks de metro in te gaan (overigens is de metro zonder bestuurder!, het kan dus wel), in het park, de enige wilde vrije plek in veel steden, staat met pijlen aangegeven wie waar moet fietsen of skaten.
Ik zie zeer weinig politie, het doet mij voorkomen dat iedereen zich uit courtesy houdt aan de regels. Dat de regels alleen expliciet worden weergegeven voor de nieuwkomers zoals wij.
De zebrapaden (hoe zullen zij het noemen) zijn oversteekpaden (ah, zo dus waarschijnlijk).
Het is mooi te zien dat zo vele culturen hier samen leven en werken. Terwijl ik naar de kerk fiets, hoor ik het gezang van de moskee. Ondertussen wordt in nederland heftig geduscusiierd over 5000 hoofddoekjes. We zijn een stelletje verwende trutten. We moeten nu aan de slag, de balans in de wereld is aan het veranderen en we kunnen niet achterblijven en moeten sowieso gaan delen (wie niet kan delen, kan ook niet vermenigvuldigen last ik laats ergens). We kunnen zelf groeien door met andere culturen samen te werken.
En wat doen we met deze feiten? We gaan discussieren over een paar hoofddoeken.
Lord have mercy with us...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
