Puala Weh

Dit eiland heeft een beetje geleden onder de Tsunami; met name veel materiële schade.

In Banda Atjeh zijn meer dan 220.000 mensen overleden. Dit zijn met name islamieten geweest, omdat de christenen hun kerstfeest vierden in de bergen, zij mogen dit niet vieren in de stad.

Banda Atjeh is grotendeels herbouwd, op een westerse manier. Dit is duidelijk te zien in het busgebouw, wat helemaal gebouwd is om alles orderlijk te laten verlopen (er wordt oa met lijnen aangegeven waar de brommers moeten staan, iets waar niemand zich aan houdt, dat is men ook niet gewend).

Op het eiland zijn vooral de strandtenten getroffen geweest. Inmiddels is dat weer herbouwd, in de oude staat, crappie dus. Wij slapen in de accomodatie van de (nederlandse) duikschool, omdat de rest zo slecht eruitziet.

Het is echt niet te geloven: de mensen op dit eiland lijken zich totaal niet te bekommeren om de toeristen, terwijl ze zoveel kunnen verdienen aan ons.

Er zijn geen goeie eettentjes of barren in de buurt van de duikschool. Als je wilt kan je daar een leuke tent bouwen en veel geld verdienenen, de duikschool is altijd vol met westerlingen. De mensen lijken lui (hebben ze teveel geld gekregen van de internationale hulp?), of weten niet hoe ze het moeten doen. Of willen niet, dat kan natuurlijk ook.

Toen we gingen vieren dat we weer een jaar bijeen zijn, werden we gebracht (naar een echt restaurantje) door één van de mannen waarvan de vrouw een eettentje runt op het strand. Blijkt dat die man een gloednieuwe Toyota 4 wheeldrive heeft... Hoe komt ie daaraan? En waarom wel zo'n dure auto en dan zo'n armoedig eettentje en dito huis???